zaman hırsız gibi dahil olup yaşamın kenar köşesinden bir yerine,içeride ne varsa kayda değer alıp götürüyor.soluk kısa ve acı bir buğu sadece.içten dökülenle yok sayılanın birbirine girdiği,artık düşünmenin bile anlamsız kaldığı bir zaman diliminde kendi kendine yetemeyen,kendi kendiyle yetinmeyen issiz izsiz bir gölge bırakıyor.
adı bile olmayan sadece alıp götürdükleriyle giderek irileşen bu kalp beyin kaosunda sadece düşünmenin yersiz olduğunu görmeyen bir sürü göz inadına akıl diyor..akıl kimbilir kaç kere terk edildi bu bedende!..
yok saymak ve hiçe eklemek aynı şeyse aslında bir o kadar da gerçek olanın ve içe işleyenin ta kendisi...
çok yalnız ve kimsesiz kalan parçalarımı birbirine yapıştırdım kocaman bir hiç çıktı ben olamadım bir türlü.
başım da sonsuz ağrıyor nereye dönsem yokluk.her şey eksik çok şey fazla.gel de kaosu yok say da yoluna devam et.karanlıkta biri var sanıyorsun kuyuların dibine yansıyan sadece kendi yüzün.
avunduklarınla yetin diyor bir ses....
bu kez verilecek cevabın çok gecikiyor.parçalarım'sız(lar)ım hepsi bu
3 yorum:
Çok güzel bir yazı. Size mi ait acaba?
geç bir cevap olacak belki ama evet..burada bana ait olmayan ve kaynağını bildiğim alıntıları belirtiyorum zaten
16 Mart-16 Aralık fazla geç sayılmaz canım :) İkisi de 16 ne de olsa...
Yorum Gönder