okuyamayacak olanın güzel hatırasına....
o nasıl geri dönülür bilmiyor...artık hatırlamıyor galiba.aylar içte bir yere sokuldu.bir yüz kaldı avcunda.belli belirsiz.kesik kesik soluyan...
bildiklerinden habersiz...aklından geçenlerden korktuğu.ilk anı, neyle geldiğini bir kahve falından anımsıyor yalnızca.sürreal bir kovalamaca bu.suya çizilmiş bir yüz.uzak yollardan, çok tanıdık bir iklimden düştüğünde sokağımız buzdan arınmamıştı daha.
selamlayıp geçtiğinde bilmiyordu,söylediği tek kelimeyi anlamadığını...baktığı yerde, yeni kurtulduğu ve hala izleriyle-isleriyle dolu olduğu bir yangın, baharla iyileşecekti. baharın ardından kavurucu yaz, gideceğini söylediğinde başka bir yangının "yabancı" habercisi...
"geri dönelim,eskiden nasılsak öyle kalalım" denir mi,başka dilde başka bir duyuşla?
gemilerle mi geldi gerçekten yoksa gemiler hep oralardan gelirdi diye mi inanıverdi? o bunu "ben seni görmüştüm" diyenin sesinde ıslık gibi duyduğunda anlayamazdı. konuştular çok susarak,çok anlatarak..yalansız en güzel,en tuhaf şeydi bölüştükleri.doğruluk cesaret isteyen bir kapıydı aralarında.aynı mevsim, aynı sözcükler başka dilde...
açık pencereden yaz sıcağına paralel kesikler atan rüzgar sokulduğunda, ay'la sevişen bir kadın, yolculuğundan korkan bir adam, artık yazgısına razı gelmekten esrimiş bir başka kadın konuşuyordu.üç ayrı dilde.aynı cümlelerle. gemiler gitmeye başlıyordu.liman limandı.ortak kelime bulundu.gidilecek ve döngü kendine benzeyecekti.oysa..ama...cümlede yersizdi.herkesin bildiği cümlelerden sakınılmalıydı...
-sen giderken ben ağlamayacağım..
-ben giderken arkama bakmayacağım.
sözler verildi..gülümsetecek tek yalandı bu aralarında.acıyı enine bölen...
"evden çok çok uzakta annesiz çocuklardı"annesine doğru yola çıkacaktı.ardından uyanan son kadına.zaman geri sayımda,boğuk seslerle dokunuyordu saçlarına.kokular karıştı, sözler verilmedi bir daha.ışığa tutulunca mor renkte ışıyan bir cam,elini sıcak tutsun; saçları öylece son anda iliştirilmiş bir heykelcik onca anıyı hep akılda bıraksın diye alelacele tıkıştırıldı çantaya.o büyülü dans,acı veren son görüntüye evrildi.birileri daha vardı.gözdeki yaş,sesteki çatlamayı örtpas edecek dostlar girdi araya.artık geceyarısı sokakları, yepyeni hayatlar,esrimenin binlerce yolu geri dönüş yolunu hatırlatmak üzere yola serpilenden ibaretti.
acıyarak denize karşı dans eden adamlar, yabancı akrabalıkla yasa eşlik ettiler..tuhaf sözler kaldı,okunmasız el yazıları sayfalardan taşan...
bir kadın uyandı o sabah.rüzgar yaza yenik düşmüş, kış hesaplaşmasını beklemek üzere gemileri sayıyordu.mavisi belirgin bayraklı olanlara fısıldıyordu.
başka dilde,kimselerin anlamayacağı hikayeler kaldı gölgeler gibi,ayakizleri kadar.
yağmurlar başladı sonunda.kış çığlık çığlığa soludu üç kere.şarkılar geceyi sımsıkı tuttu hatırda. boğazın ışıklarına acıyla son kez bakmak ne demekti.gitmek peki..giderken kalanı yolcu etmenin hangi cümlede yeri olabilirdi?
13 yorum:
Hep onun seviyesine gelmek için uğraştım. onun izinde yürüdüm. onun dilinden olguya dönüştüm. çok teşekkür ederim. yeteneğini benle fedakarca defalarca paylaştığın için. Bunu bilmesen de ben biliyorum. Bu bizim sırrımız. 2 kişinin bildiği sır, sır değildir. zaten 'biz' kelimesi çift yazılmaz, tek hecelidir, tektir..
Çok teşekkür ediyorum sana. Hayatımda bir şeyi olsun, 'güzellikle damıttığın' için. Ben hırsız mı oluyorum bilmiyorum ama o kadar yücesin ki, kıskanıyor bu kalpler, eller, kalemler ister istemez cümlelerindeki ruhları 'kesik kesik soluyan' .
Yıllardır seni takip ediyorum. Sessizce. Belki de bir tanrı gibi. Hep takip ediyorum seni. Ben bir tanrıyım belki, sen de benim tanrımsın işte o kadar büyüksün gözümde.Gerçekte tanrıya inanmam ben, ama sen öyle bir güç veriyorsunki, kesiksiz, süresiz, koşulsuz, inanasım geliyor.
Her kelimeni ayrıştırarak incelemek.. her yazdığını defalarca okumak ve bir sonraki için sabırsızca beklemek. her gün şu lanet bilgisayrın başına geçip, mutlaka yazdıklarına yani ruhuna yani ruhuma bakmak. her gün. hiç bıkmamak.
Uyuşturucu etkisi mi bu bilemem.
Sen harika bir insansın unutma, mutlu ol, hep yaz, mutlu ol, yaz. Çünkü 'zamanın gösterdiği sayılarla sınırlıyız kelimelerle değil.'
teşekkürden öte ne diyebilirim...teşekkür etmek bazen nasıl yetersiz, yersiz..ama inanın daha fazlasını koyamıyorum sözlerinizin üstüne...yazıyla zaman zaman incelen bağımı yeniden kuvvetlendiriyor bu sözler...varolun hep!!
Peri çıkmazı'yla yeniden, puslu da olsa bir bahar gününde, karşılaşmak ne güzel... Teşekkürler, yürekten sevgiler.
o kadar çok geldim gitim ki kapına..her seferinde yeni bir sözcük bulmak için..her seferinde yeni sözcüklere işte dedim bu sefer..evet bu sefer..oysa dolmuyordu hiç içimdeki boşluk..hep ruh'undu özlediğim..yağmur'un dediği gibi hep onun izinde yürüdüm..şimdi beni bu düşten kimse uyandıramayacak..artık ne yapılsa çaresizsiniz..
guzel bir yazi...
tijen; yazarken aklımın bir köşesinde beliren ve güzel düşler kurduran sözcüklerin için
yasemin boran; sesle dillenmeyenin yazıdaki hükmüne sımsıcak yorumunuz için
çok teşekkürler...
yazmanın güvenci burada sanırım...
neden artık yazılarınızı koymuyorsunuz? bizi, sizden yoksun bırakıyorsunuz? sizin yazılarınızı okumak başka bir dünyada olmak gibiydi.. lütfen başka bir dünya için tekrar dönün aramıza .. :(
neden artık yazılarınızı koymuyorsunuz? bizi, sizden yoksun bırakıyorsunuz? sizin yazılarınızı okumak başka bir dünyada olmak gibiydi.. lütfen başka bir dünya için tekrar dönün aramıza .. :(
çok teşekkürler.yazmayı asla bırakmadım, çeşitli "başkaca" yerlerde devam ediyor.sadece kendime yazmayı ihmal ediyorum bir süredir.buradaki yokluğun nedeni budur.yola çıkaran, yol almak için neden yaratan yorumlar bunlar..
beni de o başkaca yerlere götürsen?
gidebilsem, giderken yanıma alabileceklerimden emin olsam...belki...back to how it was göndermesi duygulandırdı..yaraydı yaşam oldu.blog ne güzel yağmur...
Merhaba, sitemi bir süre önce http://www.sibelinkahvesi.com adresine taşıdım; ancak sizin linklerinizde http://www.sibelinkahvesi.blogspot.com olarak kalmış. Rica etsem düzeltir misiniz? Çok teşekkürler, sevgiler...
Yorum Gönder