kıpkırmızı şiirim benim
gece yarısı elimde kırılan kadehin dudak izi
yaslı yorgun bahçelerde çığlıklarla büyüyen o ağacı
anımsa
bir çocukluk ya da ilk gençlik..
adına ne dersen o kabulüm
yalnız sonrası olmasın
son cümlede bir duraksa isterim
kadın kokan bir sokakta
yine bir kadın sesinde sabahladığını bileyim...
bu yeter bana..
12 Ocak 2009 Pazartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)