arka arkaya alınan nefesler gibi.gözlerin buğusunda nemlenir gibi....gecede birbirini içen üç yudum su gibi...ağır aksak hicaz gibi.uzakçıl bir kuşun kanadına bırakılan mektuplar gibi.bir yere varamayışın öcünü sokaklardan alır, yağmura kafa tutar gibi..
sahi bir yerinden kırılıverirdi hayat eskiden.şimdi neresinden tutsam elimde kalıyor da yine de bende,ellerimin kırmızı izinde birikiyor..ne eksik melodi ne de perdeleri sımsıkı kenetli sonbahar verebildi hesabı. gidilmeyen, gidilip de dönülmeyen yerlerde, bir hastane sessizliğinde sadece makinelerin soluk alıp verişinde ben bir parçamı daha devrettim hiç olmadığım yerlere...yüzünü ölsem de göremeyeceğim gecelere.hepsi bir hepsi sessizce mavi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
gördüğüm her şey, duyduğum her ses, okuduğum her yazı sanki benim acım için.
biliyorum,acımı dindirmeye gücün olsaydı sonuna kadar harcardın..
kalbini kırmaya cesaret edebilecek tek güç gecenin elinde.o da kıyamaz sendeki bu masum ışığın bükülüp eğrilmesine.parmakların var senin,çamura can veren,sözcükleri büyüleyen...bir sayfa daha oku uyumadan,ya da kalk git hayatın, kimselerin cesaret edip de bakamadığı yerlerine...ben gördüm bütün melekler acın dinsin diye şarkı söylüyorlar orada..elini uzat tutacağım en güzel haliyle...seni kıran kırılmayı bekler artık. unutma onlar bir buz daha diyecekler ömürlerinin sonuna dek
Yorum Gönder